Niemowlę 4,5-miesięczne, płci żeńskiej, z obciążonym wywiadem rodzinnym alergią u obojga rodziców i brata, urodzone z ciąży II, obciążonej cukrzycą ciężarnych, porodu II, o czasie, cięciem cesarskim z powodu dyskopatii matki,

z masą ciała 3480 g, ocenione na 10 punktów w skali Apgar, było karmione naturalnie przez 1. miesiąc życia, następnie hydrolizatem kazeiny z powodu oddawania przez dziecko wodnistych stolców. Dotychczas było raz hospitalizowane w 5. tygodniu życia z powodu niedokrwistości i ostrego nieżytu żołądkowo-jelitowego. W tym czasie dziecko otrzymywało cefuroksym dożylnie, w trakcie antybiotykoterapii nie stosowano probiotyków. Niemowlę zostało przyjęte do kliniki z powodu przewlekłej biegunki. Z wywiadu wynikało, że dziewczynka od około miesiąca oddawała liczne wodniste stolce, około 7 na dobę, z obfitym śluzem, z nasileniem dolegliwości od kilku PLX4032 dni. Ponadto występowały u niemowlęcia ulewania oraz wzdęcia, którym towarzyszył niepokój sugerujący ból brzucha. Przy przyjęciu stan ogólny dziecka był średni, w badaniu przedmiotowym z nieprawidłowości stwierdzono cechy miernego odwodnienia, ciemieniuchę, odparzenia skóry okolicy krocza. W badaniach laboratoryjnych

z odchyleń od normy wykazano leukocytozę (WBC 19,77 tys./μl, CRP 1,45 mg/l). Wykluczono badaniami kału zakażenie adenowirusem selleck chemicals i rotawirusem jako przyczynę biegunki oraz nie stwierdzono obecności Parvulin Salmonella spp., Shigella spp., Yersinia spp. i Enterococcus. Z uwagi na obraz kliniczny, obecność obfitego śluzu w kale oraz dane z wywiadu dotyczące wcześniejszej antybiotykoterapii podjęto diagnostykę w kierunku zakażenia Clostridium difficile i wykazano obecność toksyny A i B tej bakterii w kale. Do leczenia włączono doustny preparat wankomycyny, dzięki czemu uzyskano szybką poprawę kliniczną z normalizacją stolców. Po 7 dobach antybiotykoterapii dziecko w stanie ogólnym dobrym wypisano do domu z zaleceniem stosowania probiotyku (Lactobacillus rhamnosus GG). Po 10 dniach od wcześniejszej hospitalizacji i zakończeniu antybiotykoterapii dziecko ponownie zostało hospitalizowane z powodu nawrotu luźnych

stolców z domieszką śluzu. W wykonanym ambulatoryjnie badaniu kału wykazano obecność toksyny A i B Clostridium difficile. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono leukocytozę (WBC 13,81 tys./μl, CRP < 0,20 mg/l). Przy nawrocie choroby zastosowano ponownie wankomycynę doustnie przez 10 dób, następnie kontynuowano leczenie metronidazolem doustnym w warunkach ambulatoryjnych przez 7 dni, nie obserwowano nawrotu biegunki. Dziewczynka 2-letnia, urodzona z ciąży II, powikłanej cukrzycą ciężarnych leczoną insuliną, porodu II, o czasie, siłami natury, z masą ciała 3820 g, oceniona na 8 punktów w skali Apgar, karmiona była mlekiem modyfikowanym od urodzenia, następnie od 8. miesiąca życia hydrolizatem serwatki z powodu alergii na białka mleka krowiego.